Steluta: Geschiedenis van een bijzonder Terheijdens koor in 8 delen

Deze en komende edities gaan we terug in de tijd en maken kennis met de oprichting van de gemengde zangvereniging ‘Steluta’ op 28 mei 1957 en de daarop volgende geschiedenis. U wordt eerst meegenomen naar de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Een blik terug in de tijd naar al wat er toen in Terheijden was, maar ook naar wat er in die tijd tot stand is gekomen waar onder het koor ‘Steluta’. Durf en doorzetting waren in de beginjaren nodig om het koor los te maken van de toen als vanzelf sprekende sociale samenleving. Dit alles om in de tientallen latere jaren uit te groeien tot die kwaliteit die nodig was om deel te nemen aan nationale en zelfs internationale zangconcoursen. Menige eerste prijs tot in de klasse uitmuntend wist dit koor in de wacht te slepen en menig krantenartikel schreef lovend over de prestaties van dit koor. Ruim zestig jaar later kwam er een einde aan dit eens zo succesvolle koor. Andersoortige koren werden eigentijds en het bestaan van vierstemmige koren raakte op de achtergrond.

In de jaren van oprichting stond Nederland aan het begin van grotere veranderingen waar ook Terheijden niet aan kon ontsnappen. Terheijden was in die jaren een redelijk op zich zelf staande dorpsgemeenschap met aanmerkelijk minder inwoners als heden ten dage. De kerk zat iedere zondag met drie missen vol en nieuwbouwplannen waren er niet of nauwelijks. De later zo bekende instroom van forensen van buiten was ook in Terheijden nog niet op gang gekomen. Nieuwbouw, zoals de polderwijk, de Zegge en de anderen buurten, was nog nauwelijks toekomstmuziek en de tekentafels daarover waren leeg. De rooms katholieke kerk H. Antonius Abt, de protestantse kerk het Witte Kerkje, molen De Arend, de Kleine Schans en de Linie van het Munnikenhof waren de meest in het oog springende bouw- en kunstwerken en behoren tot het culturele erfgoed van het dorp alsook het kloveniersgilde St. Antonius.

Zoals eerder gezegd werd in 1957 het vierstemmige en gemengde koor ‘Steluta’ geboren. Maar meer verenigingen zagen in dat jaar het Terheijdense daglicht. Zo werd ‘De Ontspanningsclub’ – als voorloper van de personeelsvereniging van de gemeente Terheijden – opgericht, werd de Terheijdense padvinderij – later Scouting d’n Hartel – in het leven geroepen alsook een drumband, die later als Slagwerkgroep Terheijden door het leven ging als vast onderdeel van de Muziekvereniging Harmonie Terheijden. Burgemeester Jonkheer (voor intimi ‘Lodi’) Lodewijk Eduard Diederik Sebastiaan von Bönninghausen tot Herinckhave maakte pas in 1958 zijn opwachting en tot die tijd was regerend burgervader Wilhelmus A.J. van der Meulen. Straatnamen? Die werden pas in 1953 in Terheijden ingevoerd. Om dit kleine stukje geschiedenis over Terheijden af te sluiten is vermeldenswaardig, dat de brug over het Markkanaal, die verwoest werd in 1944 tijdens de laatste oorlogshandelingen rondom de bevrijding van Terheijden tijdens de Tweede Wereldoorlog, ook pas in 1957 weer in ere werd hersteld.

Gezongen door koren gebeurde pas in de latere jaren hoewel het Herenkoor Antonius Abt, uit 1750, al eeuwenlang met Gregoriaanse liederen de missen opluisterde. Het Dameskoor Antonius Abt werd pas in 1966 opgericht en De Anthony Singers Terheijden, voorheen Jongerenkoor Terheijden, stamt uit 1969. Ooit heeft er nog een zangvereniging bestaan getuige een subsidie aanvraag uit 1888 waarin een zangvereniging ‘Beoefening der Toonkunst’ subsidie aanvraagt. Dat moet echter geen lang leven zijn beschoren. Er werd in latere jaren geen woord meer gerept over een zangverleden in Terheijden. Daarvoor moet men gaan naar het jaar 1957, het jaar waarin de zangvereniging ‘Steluta’ werd opgericht.
Wordt vervolgd…

Jan van Vliet.

Fotobijschrift:
19 mei 1965 deelname Koorfestival AVRO radioprogramma. Op de foto (zichtbaar en/of herkend) van links naar rechts voorste rij: Jo van Bekhoven, Anneke Engelen, juffrouw Kock, Jopie Vermunt, Ciel Kuypers-Noteboom, Bets Hekstra, mevr. Noteboom-Nuijten, mevr. De Jong, mevr. Oonicx, mevr. Winkel, mevr. V.d. Sanden, Corry Vermeulen-Visker, Zus v.d. Made-Krijnen. Dan de mannen op de achterste rij: Ad Broekaart, Harry van Bekhoven, Kees van Osta, Piet Rombouts, Harrie Krijnen, Joep van Bekhoven, kapelaan Van der Weijden, Koos Nuijten, Rinus Smulders, De Jong. Op de rug uiteraard de dirigent – toen ook wel directeur genoemd – Toon van Osta.

Beelden bij dit artikel