De Wildestraat is al gedurende vele eeuwen de verbinding tussen de Wagenstraat en de Brandestraat. In de 19e eeuw werd deze straat als volgt omschreven: 'Wildestraat, van de Klippelenboschstraat naar den provincialen weg of Brandestraat, lengte 907 meters, breed 10 meters'.
Over de vliet lag een stenen heul. Rondom de akkers hebben aarden walletjes gelegen met daarop een brede haag, bestaande uit allerlei bomen en struiken. Dat houtwerk verschafte de boeren gerief- en brandhout. Deze houtwallen hadden tot doel het verstuiven van de akkers tegen te gaan en bovendien werd het wild en het loslopend vee tegengehouden, zodat die de gewassen niet konden beschadigen of vertrappen. Deze sieraden in het landschap zijn thans geheel verdwenen. De laatste houtwallen hier zijn in het kader van de ruilverkaveling opgeruimd.
Van rond 1800 af staat deze straat te boek als Wildestraat. Tevoren werd Wilder-straat of Wildert-straat geschreven. Die oude naam is afgeleid van de benaming van dit gebied, namelijk de Wildert. Zo heeft het gedeelte van de Binnenpolder bekend gestaan dat grensde aan de Wildestraat en Scheerbiesstraat.
Het is aannemelijk dat met deze naam het karakter van dit gebied zal zijn aangeduid, zodat met een beetje fantasie een voorstelling kan worden gemaakt hoe het er hier vroeger moet hebben uitgezien. Ook heeft aldaar een akker deze naam gehad. Dit stuk grond staat in 1717 beschreven als: 'een parcheel saylants genaemt de Wildert, groot een halff buynder vyff en twintig roeden, gelegen tussen de Scarbierstraete ende de Wildertstraete'.
In het begin van de 19e eeuw stonden vooraan enkele arbeidershuisjes. Ook aan de nu vervallen vliet heeft een huis gestaan. Verderop woonde nog een arbeider en daar tegenover een rietdekker. Bijna aan het einde stonden toen drie boerderijen. En zoals alle andere polderwegen was ook de Wildestraat nog lang een onverharde weg.
Johan van der Made.