Hanneke ‘Patske’ Manders vierde vanmorgen met ‘haar’ Smoutebolletjes het vijfjarig jubileum van haar dagbesteding aan het Burgemeester Smitsplein in Made. Hanneke startte op 1 mei 2016 met Patske&DeSmoutebol en heeft haar dagbesteding voor volwassenen in de afgelopen vijf jaar laten groeien tot een zeer geliefde plek, waar mensen met niet-aangeboren hersenletsel, een licht verstandelijke of lichamelijke beperking of psychosociale problematiek, samen komen, kunnen praten, lachen en huilen als het nodig is, maar bovenal, zichzelf kunnen zijn.
“Ja de taart is al aangesneden hoor! We konden niet meer wachten”, roept Hanneke lachend als we de dagbesteding binnenlopen. Het is een gezellige bedoening, cliënten, vrijwilligers, Hanneke en haar man Eddie zitten aan de koffie met slagroomtaart. Op anderhalve meter van elkaar, dat dan weer wel. “We werken in twee dagdelen, anders is het met de coronamaatregelen niet te doen. Lang niet iedere cliënt is nu dus aanwezig, dat kan gewoon niet allemaal tegelijk. Ik vind de gezondheid van mijn cliënten en mijn vrijwilligers belangrijker, dus vieren we het vijfjarig bestaan gewoon meerdere keren”, vertelt Hanneke met een grote lach. Ineens wordt Hanneke verzocht even te gaan staan, want er is een cadeau voor haar. “Namens ons allemaal”, klinkt er langs meerdere kanten. Hanneke krijgt een plakboek in haar handen gedrukt, met haar logo voorop in goud gegraveerd. In het plakboek zitten foto’s, plaatjes, gedichtjes en geschreven teksten van de cliënten en vrijwilligers. “Och, daar word ik een beetje stil van”, stamelt Hanneke. “Een mooier cadeau hadden jullie me niet kunnen geven. Ik ga vanavond geen administratie doen, ik ga alleen maar al die tekstjes lezen!”.
Hanneke drukt ons op het hart: “Zonder cliënten en vrijwilligers is er geen Patske. Dat is echt zo. En zonder Eddie ook niet”, ze kijkt naar haar man. “Als ik een partner had die niet achter me zou staan, dan zou ik dit niet kunnen doen. Hij repareert ook altijd alles als er weer eens wat kapot is gegaan, of als er een ander klusje gedaan moet worden, is Eddie er. Het is een schat”, glimlacht ze. “Maar Henk en Erik horen er ook bij, onze mascottes. De cliënten zijn echt dol op ze en ze reageren positief op hun aanwezigheid. Zij geven hen een vorm van liefde die onvoorwaardelijk is”, vertelt Hanneke terwijl ze naar de vrolijke witte Jack Russel en de aanhankelijke rode kater wijst.
Een groepsfoto zoals we die twee jaar geleden ook maakten bij het drie-jarig bestaan van Patske&DeSmoutebol, dat kan helaas vanwege de coronamaatregelen niet. Maar een foto waarop de cliënten en vrijwilligers zigzaggend voor en achter elkaar staan, dát kan natuurlijk wel. Een blijvende herinnering die aan het nieuwe plakboek toegevoegd kan worden. Hanneke, namens onze redactie, nogmaals van harte gefeliciteerd met je jubileum!